|
|
Op zaterdag 23 februari 2013 hebben we allen geen afscheid van Veerle genomen. Maar wel samen even erg hard aan haar gedacht.
Nele heeft daarvoor dit gedichtje geschreven en voorgelezen:
Tip top, don't stop
gaan met die banaan!
and never give op
Zelfs in het donker zag ze enkel de maan
en ik keek naar de zwaan
op het kanaal, wit en elegant in de nacht.
Daaruit haalde ik de kracht
want Veerle wou er helemaal voor gaan.
Wij waren blij verrast, de menigte vrienden om haar heen
Hoe lief de verpleging wel was
En hoewel ze niet genas
was er hun warmte die op ons scheen.
Als kind verzamelde ze stenen, haar zakken boordevol
Niets was haar te min
Veerle was mijn echte heldin
Zelfs kiezels waren voor haar waardevol
Ze was mijn jongste zus
Ik keek echt naar haar op, bewonderde haar
"Don't worry be happy" zei ze me maar
Rechttoe rechtaan, ze wist altijd wat ze wou
dat is waarom ik van haar hou
Onze zotte mus
Meester in gekke bekken
Protten die niet stinken, maar ruiken naar bos
Ja, met ons Veerle alle remmen los
Ik zal het missen, samen gekken
Nu zijn haar oogjes dicht en snaveltje toe
Nele