|
|
Veerle en Felix, haar petekind, enkele dagen voor haar dood.
|
Niets is zo erg als je dochter thuis zien sterven
behalve ze ergens anders zien sterven.
Haar laatste snak naar adem:
die is door merg en been gegaan.
Gebrand staat die
in onze ogen,
in onze oren,
in onze ziel.
We hebben de nacht nog doorwaakt met haar lichaam.
Maar ze was al weg samen met haar laatste ademsnik.
Het lege lichaam achtergelaten: snel koud en hard.
Niets is zo erg als je dochter thuis laten sterven
behalve ze ergens anders laten sterven.